Ψελλίζοντας την εαυτή, τραυλίζοντας τις άλλες

Μια ερευνητική επιτέλεση που διατυπώνεται ως ένας ιδιότυπος διάλογος μεταξύ της Πέγκυς Ζάλη και της Γιώτας Ιωαννίδου. Η συν-εγγραφή της εαυτής και της άλλης εκλαμβάνει το τραύλισμα και το ψέλλισμα ως ενσώματους τρόπους αντίστασης στον κανόνα του κυρίαρχου πατριαρχικού λόγου, μέσω της μελέτης και της διαστρέβλωσης των στοιχείων που απαρτίζουν μια “επιτυχή” δημόσια διάλεξη.

Το κείμενο αποτελείται από αποσπάσματα άρθρων τα οποία έχουν παραχθεί κατά τη διάρκεια του δεύτερου φεμινιστικού κύματος στην Ελλάδα παρεμβάλλοντας προσωπικές σημειώσεις και βωμολοχίες.

Η ανάγνωση των κειμένων επιτελείται με την ηχητική διαστρέβλωση χειρονομιών και επιχειρεί την επαναφορά ιστορικών αναφορών εγγραφής της εαυτής και της άλλης, εκτρέποντας τον κανόνα του κέντρου που τις τοποθετεί σε ένα αποπολιτικοποιημένο περιθώριο.