Η Lina Bembe είναι porn performer, σκηνοθέτιδα και συγγραφέας που κατοικεί στο Βερολίνο. Έχει συμπεριληφθεί σε ένα ευρύ φάσμα πορνογραφικών αφηγήσεων, άλλοτε πιο mainstream κι άλλοτε πιο “φεμινιστικών” και DIY queer post-porn. Η πρώτη της ταινία μικρού μήκους Ritual Waves έκανε πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 2019. Εκτός από πορνογραφικές αφηγήσεις, η Lina συχνά συμμετέχει σε συγγραφικά projects, ομιλίες και προβολές σχετικά με τον φεμινισμό, τον πολιτισμό, την σεξουαλική εκπαίδευση και την πορνογραφική ερωτικότητα.

Twitter: @linabembe.

Η Rafaela Camelo είναι σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος γεννημένη στην Βραζιλία, με πτυχίο στις Οπτικοακουστικές Σπουδές από το Universidade de Brasilia και μεταπτυχιακό στη σεναριογραφία για τηλεόραση και κινηματογράφο από το FAAP. Οι μικρού μήκους της Desires of the Flesh (2018) και The art of walking (2011), έχουν προβληθεί σε διακριτά φεστιβάλ (Sundance, Biarritz, Habana and New Directors, New Films). Το 2021 επιλέχθηκε στο “Talents Buenos Aires”. Το μέχρι τώρα έργο της επικεντρώνεται στο φύλο και στα απείθαρχα σώματα, θεματικές που εντοπίζονται και στην πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους “Blood of my blood”, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη του “The New Aquitaine Region Cultural Agency” (Γαλλία). H συγκεκριμένη ταινία απέσπασε επίσης το βραβείο καλύτερης μυθοπλασίας στο BAL-LAB 2019 (Γαλλία) κι επιλέχθηκε στην 20η έκδοση του Produire au Sud (Γαλλία) και του BrLab 2020 (Βραζιλία).

Η Lucrecia Martel, γεννήθηκε στη Σάλτα της Αργεντινής, ολοκλήρωσε το 2001 την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους LA CIÉNAGA (The Swamp), και έπειτα το LA NIÑA SANTA (The Holy Girl) το 2004 και το LA MUJER SIN CABEZA (The Headless Woman) το 2008. Η τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της, ZAMA (2017) αποτελεί μία εξερεύνηση της αποικιοκρατίας και του ρατσισμού στην Λατινική Αμερική και έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Αφιερώματα στο έργο της έχουν γίνει σε πολλούς καλλιτεχνικούς και πολιτισμικούς οργανισμούς όπως στο Harvard, στο Moma, στο Lincoln Cener, στο Cambridge και στο Tate Museum στο Λονδίνο και έχει πραγματοποιήσει μια σειρά σεμιναρίων παγκοσμίως για τον ήχο και την αφήγηση.

Παράλληλα, η Martel έχει ασχοληθεί και με άλλες καλλιτεχνικές γλώσσες πέρα του σινεμά. Κατά την τελευταία της συνεργασία με την Björk σκηνοθέτησε την συναυλία CORNUCOPIA στο Shed, η οποία έχει αναγνωριστεί ως το πιο εξεζητημένο show της Ισλανδής καλλιτέχνιδας.

Η Akosua Adoma Owusu (1984), είναι μια γκανοαμερικανή σκηνοθέτιδα που επιχειρεί με το έργο της μια συγκόλληση ταυτοτήτων προκειμένου να ορίσει την τριπλή συνείδηση της αφρικανής μετανάστριας στην Αμερική. Το IndieWire αναφέρεται σε αυτήν ως τη μία από της έξι άκρως διακεκριμένες «Avant-Garde Σκηνοθέτιδες που επαναπροσδιόρισαν τον κινηματογράφο» και το έργο της έχει προβληθεί παγκοσμίως, στο Centre Pompidou, στην Berlinale ή και ακόμα στα φεστιβάλ του Rotterdam, Locarno, Toronto, New Directors/New Films (NY) και London (BFI). Η ταινία μικρού μήκους της «Kwaku Ananse» απέσπασε το 2013 το Africa Movie Academy Award ενώ η πιο πρόσφατη «White Afro» απέσπασε το βραβείο Medien Patent Verwaltung AG Prize στο φεστιβάλ του Λοκάρνο το 2019.

Η Amanda Nell έχει σκηνοθετήσει βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους που έχουν προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, όπως της Βενετίας, του Λοκάρνο και του Clermont-Ferrand. Είναι απόφοιτη του Berlinale Talents Campus και του Locarno Filmmakers Academy. Αυτή την στιγμή ετοιμάζει την πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους “Tiger Stripes” που λαμβάνει χώρα στην Μαλαισία. Το έργο της διερευνά την γυναικεία σωματικότητα και ταυτότητα στην Νοτιοανατολική Ασία.